Doğasında yanabilme özelliğine sahip malzemelerin haricindeki tüm malzemelerin öngörülen mukavemetini kaybettiği ve sonrasında aktığı belli sıcaklıklar vardır. Yangına dayanıklılık açısından bakıldığında yangından koruma tedbirleri (yangın izolasyonu) alınmadıysa ahşap zaten yanıcı olma özelliğine sahip olduğundan dayanıklılıktan bahsetmek yanlış olur. Çelik ve betona gelince her ne kadar çeliğin ergime sıcaklığı 2000° C olsa da aslında ortam sıcaklığı 600° C yi geçtiğinde beton yapı elemanı içindeki çelik çubuklarda ve izole edilmeyen çelik yapı elemanlarında yük altında plastik deformasyon başlar. Kapalı hacimlerdeki şiddetli yangınlarda ortam sıcaklığının 500° C ye kadar ulaştığı bilinmektedir. Şiddetli kimyasal yangınlar ve alevli sıvı yakıt yangınlarında sıcaklıklar 1000° C ın üzerinde bile olabilir. Betonarme yapılarda da taşıyıcı elemanların çoğunda asıl yükleri çelik çubuklar taşıdığından böylesi bir sıcaklıkta beton veya çelikten herhangi birinin dayanıklılığından bahsetmek yanlış olur. Sonuç itibarı ile izole edilmeyen yapı elemanları 600° C nin üstündeki sıcaklıklara dayanamazlar.

Toplam kaba inşaat maliyeti açısından bakıldığında çok katlı yapılarda standartların öngördüğü tüm şartlar dikkate alınarak hazırlanmış betonarme bir iskelet aynı şartlardaki çelik bir iskeletten hiç de ucuz değildir. Sanayii yapılarında ise eğer burkulma boyu uzun kolonlar ve geniş açıklıklar var ise sadece kolonların atalet momentlerinin büyütülmesi açısından kolonlarda ince çelik çekirdek üzerine betonarme kılıf yapılması daha ekonomik sonuçlar verir. Ancak makas ve geniş açıklıklı kirişler ile yanal öteleme alıcı perdelerin (çaprazların) çelik yapılması hem yapıyı hafifletecek hem de ucuzlatacaktır.

Bu soruya tek kelimeyle cevap vermek taraflılık ve bilimsel etiğe saygısızlık olur. Kısa bir açıklamadan sonra sorunun cevabı tercihlere yönlendirilebilir. Bu üç farklı maddeden, aynı yüklere maruz bırakılıp ve statik gereklerine uygun inşa edilmiş taşıyıcı elemanlardan en ağırı betondur, ardından çelik ve ardından ahşap gelir. Yapıların ağırlığı ve rijitliği ne kadar artarsa deprem yüklerinden olumsuz etkilenme riskleri de o ölçüde artar. Bilinen yapı elemanlarından en ağır ve rijit olanı betondur. En esnek ve yüzey alanına düşen mukavemet değerleri en yüksek yapı malzemesi de çeliktir . Bu sebeple binanın yüksekliği, kullanım amacı, taban alanı, cephe yüzey alanı ve statik yapısını etkileyecek mimari projesine göre değişmekle birlikte genel anlamda depreme karşı en güvenilir yapı malzemesi çeliktir. Tabii tüm yapılarda geçerli olduğu gibi ; bağlantı elemanları teknik şartlarına göre yapıldığı müddetçe.